واکسن «روتاویروس» به شکل خوراکی در دو، چهار و شش ماهگی همزمان با واکسن‌های همان گروه سنی به جامعه هدف داده می‌شود.

واکسن روتاویروس در دو ماهگی به همراه واکسن‌های فلج اطفال خوراکی، پنج‌گانه (سه‌گانه، هپاتیت ب، هموفیلوس آنفلوآنزا) و پنوموکوک تزریق می‌شود. همچنین این واکسن در چهار ماهگی به همراه واکسن فلج اطفال خوراکی، فلج اطفال تزریقی، پنج‌گانه و پنوموکوک به نوزادان تزریق می‌شود. این واکسن به همراه واکسن فلج اطفال خوراکی، فلج اطفال تزریقی و پنج‌گانه در شش ماهگی به جامعه هدف تزریق می‌شود.

روتاویروس عامل عفونت دستگاه گوارش است و یکی از رایج‌ترین علل اسهال در میان نوزادان و خردسالان در جهان به حساب می‌آید. علائم ابتلا به روتاویروس در کودکان معمولا شدیدتر از بزرگسالان است. علاوه بر اسهال شدید، این ویروس باعث التهاب معده و روده شده و با استفراغ، تب، درد در ناحیه شکم همراه است که می‌تواند منجر به کم‌آب شدن بدن شود.

بنابر اعلام دفتر آموزش و ارتقاء سلامت وزارت بهداشت، روتاویروس از دو روز از ظهور علائم در مدفوع بیمار یافت می‌شود و از طریق مدفوعی_دهانی و تماس نزدیک بین افراد منتقل می‌شود. بیماری از فرد بیمار، ناقل سالم (فردی که آلوده به میکروب است اما علائم بیماری ندارد) و همچنین اشیاء آلوده شده با ترشحات بدن، قابل انتشار است. این ویروس می‌تواند روی سطوحی که ضد عفونی نشده‌اند برای هفته‌ها یا ماه‌ها زنده بماند.  

کودکان بیشتر در خطر ابتلا به بیماری روتاویروس هستند. بیماری روتاویروس عمدتا در بین کودکان ۳ ماهه تا ۳ ساله واکسینه نشده، رخ می‌دهد. همچنین برخی بزرگسالان مانند افراد مسن و افرادی که نقص سیستم ایمنی دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به روتاویروس هستند.